In het filmpjes hieronder zijn we een onderdeel van ons project: ‘Wat is de stad?’ aan het evalueren. De leerlingen hebben kamers ingericht met hun eigen favoriete kleuren, meubels en behang. En de kamers zijn weer onderdeel geworden van een groot appartement.
De leerling vertelt hier dat hij zichzelf als DJ in zijn eigen kamer heeft neergezet en een echt mengpaneel heeft gemaakt: Een DJ tafel. Hij vond het moeilijk dat een klasgenootje ook verrukt was van dit idee en eigenlijk veel beter dan hijzelf kon verwoorden waarom die DJ tafel zo leuk was. Dat was even reden tot tranen en daarom was het belangrijk om hem bij het evalueren in het zonnetje te zetten.
We zijn hier bezig geweest met diverse doelen. Het hoofddoel was dat de leerlingen een eigen kamer gingen maken. De subdoelen hierbij waren:
- Taal: Het ontwikkelen van de woordenschat.
- Taal: Het goed kunnen verwoorden waarom je je kamer zo hebt ingericht.
- Techniek: Een meubel kunnen bouwen dat sterk, stevig en stabiel is.
- Techniek: Werken met diverse materialen als papier en Techcard.
- Techniek: Goed kunnen knippen, plakken en voorzichtig omgaan met het lijmpistool. Weten welke lijm je voor welk doel gebruikt.
- Creatief: Je fantasie de loop durven laten. Durven uitproberen en fouten maken.
- Creatief: Goed kijken naar het werk van anderen en oplossingen die je ziet gebruiken bij je eigen vraagstukken.
- Samenwerken: Goed samen met het materiaal omgaan. Elkaar helpen. Samen goed opruimen.
Eigenlijk is zo’n opdracht helemaal niet zo makkelijk als je de subdoelen op een rijtje zet. En ik kan er nog zo een paar bijzetten. Wij werken binnen de projecten met kleine tussendoelen zoals het maken van deze kamers, zodat de leerlingen aan het eind van het project zoveel over het onderwerp hebben geleerd dat ze een eigen doel kunnen stellen of een eigen onderzoek kunnen gaan doen. Ook worden de leerlingen geoefend in het zelf formuleren van succescriteria. Toch zijn deze tussendoelen soms onverwacht nog erg lastig. Daarom is het goed evalueren en het samen bekijken van het werk van de leerlingen ook zo van belang. Als het niet goed zit zijn ze niet klaar voor de volgende stap.
In een andere klas maakten we poppenhuizen. Een schijnbaar eenvoudige opdracht om muren en vloeren in te richten als in een echt huis bleek heel lastig. De leerlingen kwamen niet verder dan het plakken van behang en het verven van de muren. Van een rijke fantasie over hoe de kamers in de huizen moesten gaan worden was nog nauwelijks sprake…
De stoelen uit de vorige les waren goed gelukt maar de muren van de kamers bleven kaal…
Hoe komt dat dan? Spelen de kinderen minder? Durven ze minder? In ieder geval komt het huis nog letterlijk niet goed uit de verf en hebben ze hulp nodig maar hoe doe je dat? Er zijn dan 2 dingen mogelijk:
1. Je past je doelen aan, of
2. Je maakt de stappen ernaartoe kleiner.
Dat laatste hebben we gedaan. We maakten de opdracht kleiner. De tussenstap was het maken van een pop-up kaart waarop muren en vloeren getekend moesten worden. Daarbij komt opnieuw een klassengesprekje over wat er te zien is aan muren en vloeren en was er een magisch element: Dat is het ruimtelijke effect van het opendoen van de kaart. Met 4 keer knippen en 2 keer vouwen maak je uit een plat vel papier een ruimtelijke tafel en stoel. En door te tekenen leer je kijken en door te kijken leer je begrijpen… En zo konden de leerlingen door een stapje terug te doen plotseling wel goed bedenken hoe hun muren en vloeren eruit moesten gaan zien…
En mooi om te zien dat de fantasie dan wel rijkelijk vloeit…
Wat hier is geleerd kan nu ook worden ingezet bij de huizen en bij de kamers. Deze leerling kon mooi tekenen wat er buiten gebeurt en heeft daarvan ook een foto aan haar muur gehangen. Bovendien heeft ze een klok aan de muur. Komt mooi uit want ze zijn net begonnen met klokkijken op school dus ze weet precies hoe laat het is…
Maar blijft het dan toch nog lastig om de kamers in te richten dan zijn er wat plaatjes geprint van vensters, lijstjes en kasten, die de leerlingen zelf kunnen invullen met hun schilderijen, uitzicht en spulletjes…
En zo kwamen wij aan onze ingerichte appartementen…
Mooi hè?
Daarom kun je als leerkracht nooit helemaal precies je project inplannen. Je hebt uiteraard een rode draad maar je moet altijd goed blijven volgen en evalueren wat de leerlingen met je opdrachten doen en blijven kijken wat er nodig is. Daarom zijn deze lessen voor ons als leerkracht ook altijd zo spannend en leren wij net zoveel als de leerlingen.
De huizen zijn inmiddels ook een stuk rijker en gevarieerder geworden …
En een andere leuke bijkomstigheid is dat de leerlingen nu bij elkaar in de klas komen kijken wat er met het project is gedaan. Iedere klas werkt net een beetje anders maar daarom is het ook zo interessant om van elkaar te leren.
De volgende lessen gaan we ons bezighouden met infrastructuur.
Dus wordt vervolgd,
Juf Annemarie